İstanbul...
Teoman çalıyor uyandırma müziğimde… İstanbul’da sonbahar diye mırıldanıyor sabahın ilk cemreleriyle… Sonbaharın en güzel mevsimi. Işıkların açılarının gösterdiği henüz 7… Bambaşka bir şehirde açtım yine gözlerimi. Burnuma her zamankinden daha fazla gelen espresso kokuları. Buogiornooo segnorinaaa diye selamını çakan karşı komşu… Benimse aklımda Teoman’ın diliyle İstanbul…
Sanki salına
salına eriyorum sokaklarında. İçim rengarenk bir Gökkuşağı gibi. Güneş sessiz
sedasız doğsa da, aslında aynı sevecenlikle göz kırpıyor her toprağına yine
şuanda biliyorum. Yakaladığım ilk metro
ile Galata’nın dibine gidip usulca yürümek isterdim haritanda. Elimde elin
kadar sıcak kahvem ile tavaf ederek İstiklal’ ini. Bilirdim, sonunda vaftiz
olan bir bebek gibi arınırdım özleminden ve sığınırdım içine; tıpkı yeni doğmuş
bir bebek gibi, en derininden… Taş kaldırımdan köstekli, onca zaman eskitmiş
saatlerinin üzerinden geçerdi adımlarım.
Pusulamda kalabalığının içinde zamana dair şahitlik öykülerinden birini sıkışırdın yine… Kiliselerinden yükselen ilahiler, Camilerinden çağıran Ezanlar ile
ruhumun Rönesans’ı gibi dolardın içime… Cihangir'inde serin serin gazozunu
yudumlar, Karaköy’ün balık kokan köpründen selamlardım güverteleri… Eminönü’nün
hiç azalmayacak sanılan kalabalığıyla bitiriverirdim yalnızlığımı bir anda… Az
ilerde bir nefeslik Ayasofya ile çıkardım zaman yolculuğuna! Bir içim suluk
Sultan Ahmet’i anlatırdım eski zamanlara. Sıcak yaz zamanlarımın teneffüs arası
olurdu yine Sarnıcın... Her şeyin ama her şeyinle benim olurdum şimdi. Avucumun
içinde yoğrulmaya hazır nazlı bir bebek gibi... Karşı kıyında sırtına Galata’yı
yükleyen Kız Kule’nin, Kadıköy’ünün, Üsküdar’ının, Çengelköy’ünün dürbünü
oluverirdim bir anda anlatırken seni onlara…
Çok
uzağım şimdi zamanına… Nazlı nazlı kanat çırpıp, boğaza sığınan bir martının
gözüyle bakmak isterdim şimdi sana İstanbul. Binlerce yabancı elden denizine
sığınan özlemlerin ya da ufacık bir simit diliminin kokusunun denizinin
kokusuna yenilişine aldırmadan dudaklarında ve yanaklarında susamları kalan bir
çocuğun diliyle anlatmak isterdim seni. Onun ellerinden çıkıp martılarının gagalarına
geçit olan ulaşılmaz merhamet ile bakmak isterdim sana bir dakikalığına da olsa.
Vapurlarının yüzlerce kez usanmadan deniz ile dans edişine şahit olan gökyüzü
gibi sarmak isterdim içime seni. Her gün yeniden yazıp, yeniden aşık olmak
isterdim ben sana…
Bilmiyorum
kaç gün batımı biriktirmeli özlememek adına seni… Bildiğim tek şey, özleminle,
nefretinle, aşkınla, sevginle, her şeyin ile çırılçıplak karşında yüreğim… Sen
sus ben seni dinleyeyim… Yakınında iken yakan, uzağında iken acıtan bir ağrı
gibisin… Bilirim hem yaraların sebebi, hem de yara bantlarının ta kendisisin… Nefessin
İstanbul! Alınan ve aldıkça sarhoş olunan… Bir adım atınca uçurum olan, uzaktan yar gibi görünen...Yine de özlenenin ta kendisisin...
Sevgiler...
Nefessin İstanbul...Bu yazıyı en güzel anlatan cümle.Bir istanbul aşığı olarak severek okudum yazını canım.
YanıtlaSilİstanbul'u aslinda en iyi anlatan sensin 😊 teşekkür ederim! Çünkü senin de tüm yazilarını keyifle okuyorum bendeeee😉🤗
Sil10 numara yıldızlı Gökyüzünden 5 diyorum Beni benden Alan Yara ve Bantlar aynen öyle nefretle aşk hikayesi gibi Bir yanın bağımlı bir yanın çek git bırak der gibi Öbür yanın Dur kal Çok Naif anlatım olmuş jesss YÜregin dert görmesin
YanıtlaSilTeşekkür ederim Mayıs �� Asil senin yüreğin dert gormesin ��
Silİstanbul deyince akan sular durmuş tarihler boyu ama, yine de benim zihnimde ilk görüntü karmaşa olarak kalmış malesef:( Öyle bir anlatmışsın ki, bütün önyargılarımı un ufak etti.Ancak bir aşık, aşkını anlatır böylesi.Harikaydı.
YanıtlaSilBu arada, sevgili Mayıs vesile oldu tanışmamıza.Ve ben sizi tanımaktan çok mutlu oldum;)
Sevgili Aytülcüm asıl ben çok memnun oldum 😊 Mayıs bir tanedir. İlk söylediği kidulerdensiniz...İstanbul başka... Aşk,hayat, nefes... her şey... Ruhu ise içindeki aşkın kadar oluyor. Ve aşk ne kadar büyür ise ruhu okadar İstanbul'a yakışıyor aslında :) Çok teşekkür ederim güzel dileklerin için. Sevgiler ve selamlar 😊
SilHarika bir yazı ve Teoman'ın İstanbul'da Sonbahar şarkısını da bir o kadar severim :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim 🤗 Aramızda kalsın bende Teoman hayranıyım 😎 Güzel bir yılla gelsin yine sonbahar. Sevgiler...
SilBu sayfa İstanbul kokuyor. ((((:
YanıtlaSilEminönünde kalabalığa karışıp, Galatadan seninim diye bağırıyorum.
Sesimi duyuyormusun bilmiyorum, sende benim misin diye bile soramıyorum.
Aklım uçurumlarında, içimde düşme korkularım.
Modadan aşağı salsam ümitlerimi,
Bir ada kırlangıcı tutar kollarımdan,
Yalpalayarak gelirim hisar kıyılarına.
Saçlarının arasına ellerim düşer,
Kemanda bir musiki, dilllerde bir güfte çalınır zamanlarında türkümüz.
İstanbul aşk olmasına aşk da; aşığı da gerçekten ozan misali. Şiir pek güzelmiş! Laf aramızda; BAYILDIM :)
Sil